طبق روایت افسانه چای ، این نوشیدنی در ۲۷۳۷ پیش از میلاد توسط «شن نونگ» ، امپراطور چین کشف شد و آن زمانی بود که چندین برگ چای با باد به داخل ظرفی از آب جوش افتاد. از زمان سلطنت سلسله «هان» (۲۰۶ تا ۲۲۰ پیش از میلاد ) ظروف چای کشف شده است. در زمان سلسله «تانگ» (۹۰۶– ۶۱۸ بعد از میلاد) چای از آن چنان شهرتی برخوردار بود که نویسنده ای به نام «لویو» نخستین کتاب مختص به چای را با عنوان «چا چینگ» یا «چای کلاسیک» نوشت. اندکی بعد ، موبدان بودایی ژاپن که پیشتر برای تحصیل به چین آمده بودند ، این نوشیدنی را با خود به ژاپن بردند و خیلی زود ، چای به مثابه بخش عظیمی از فرهنگ آنان مبدل شد.
تاجران و مبلغین مذهبی پرتغالی احتمالاً نخستین اروپایی هایی بودند که چای را آزموده و با خود نمونه هایی از آن را به اروپا بردند. ولی نخستین کسانی که این محصول را به صورت عمده و توسط کشتی به اروپا حمل کردند ، هلندی ها بودند. آن ها با تأسیس یک پایگاه تجاری در «جاوا» ، اولین محموله چای را از «چین» ، از طریق «جاوا» در سال ۱۶۰۶ به «هلند» ارسال کردند. خیلی زود چای به عنوان یک نوشیدنی به روز در «هلند» و دیگر کشورهای غرب اروپا رواج یافت ؛ اما قیمت گران آن باعث شد که از خانه اشراف زادگان و توانگران بیرون نیاید.
در همین زمان ، نشانه هایی از حضور چای در بریتانیا در دست است ؛ اما مراسم ازدواج شاه «چارلز» دوم با شاهدخت پرتغالی «کاترین برا گانزا» بود که اشتیاق به نوشیدن چای را در آن سرزمین همگانی ساخت. درواقع ، می توان کاترین را یک معتاد به چای نامید و عشق وافر او به این نوشیدنی ، خیلی زود ، چای را به اوج اشتهار رساند و آنرا در کاخ و سپس به فضایی گسترده تر و در خانه و کاشانه اشراف زادگان و توانگران کشاند. پیش از سال ۱۸۳۴ اکثر چای مصرفی بریتانیا از چین به آن جا ارسال می شد. در همان سال ، امتیاز انحصاری شرکت هند شرقی در باب تجارت با چین به پایان دوره خود رسید و این امر ، باعث شد آن شرکت به کاشت چای در هندوستان بیندیشد که از نظر تاریخی مرکز کلیه فعالیت های آن ها بود. این حرکت با موفقیت شایانی رو به رو گشت و تا سال ۱۸۸۸ میزان واردات چای هندی به بریتانیا از میزان واردات چای چینی پیشی گرفت. پایان انحصار شرکت هند شرقی همچنین باعث شد تا تجارت چای برای همگان آزاد شده و عبور و مرور کشتی های حمل چای از رودخانه «کانتون» در چین تا رودخانه «تیمز» در لندن آزادانه انجام شود. هنگامی که کانال سوئز به روی کشتی های بخار عازم چین گشوده شد ، جهشی دیگر در این پیشرفت ایجاد گردید.
تاریخ ورود چای و گسترش آن در ایران را به طور دقیق نمی توان تعیین نچای مود ، ولیکن برطبق روایت های جهانگردان ( مانند پیتر دولاواله و دوک هلشتاین ) مصرف چای در ایران به قرن هفدهم یعنی عصر صفویه بر می گردد و پس از ورود اسلام ابتدا قهوه به عنوان نوشیدنی متداول رایج گردید و سپس چای جایگزین آن شد.
برای اولین بار کشت چای در سال ۱۲۶۲ توسط شخصی به نام حاج محمد حسین اصفهانی در ایران آغاز شد ، ولیکن به علل نامعلوم رواج نیافت. پس از وی این آرزوی دیرینه ایرانیان فقط با همت محمد میرزا چایکار ( کاشف السلطنه ) برآورده شد.
منبع: سایت خرید اینترنتی قهوه وشکلات و پاستیل شوکوباکس/shokobox
